Τα Εισόδια της Θεοτόκου σήμερα 21 Νοεμβρίου.

Τα εισόδια της Θεοτόκου έχουν συμβολικό χαρακτήρα. Δεν αναφέρονται μόνο στην είσοδο της Θεοτόκου στο ναό του Σολομώντος, αλλά την είσοδό της στα Άγια των Αγίων.

Οι πατέρες της εκκλησίας ερμηνεύουν αυτό το γεγονός, λέγοντας ότι η Θεοτόκος παρέμεινε επί δώδεκα έτη στο ναό με το φως του Θεού. Στο χώρο του ναού εισέρχονταν κατά την παράδοση μόνο ιερείς και στα Άγια των Αγίων ο Αρχιερέας του έτους. Είναι εντυπωσιακό ότι ένα κορίτσι εισήλθε και παρέμεινε στον ιερόν αυτόν χώρο.

Για 12 χρόνια η παράδοση λέει ότι η Θεοτόκος τρέφοντας από το ψωμί που της έφερνε ο Γαβριήλ. Όπως αναφέρει ένα τροπάριο «Επουρανίω τραφείσα παρθένε άρτω πιστώς εν τω Ναώ Κυρίου»! Στην ουσία ο «άρτος» είναι συμβολική λέξη και αναφέρεται στην θεϊκή ενέργεια που δυνάμωνε και εξάγνιζε την Θεοτόκο, την έφερνε σε επαφή με το Φως του Θεού και την οδήγησε στην Θέωση.

Η Θεοτόκος έλαβε τη χάρη του Θεού και ζούσε όπως ο Αδάμ και η Εύα πριν από την εξορία από τον παράδεισο. Είχε λάβει τη Χάρη. Για αυτό κι ο αρχάγγελος την αποκάλεσε «Κεχαριτωμένη» όταν της ανήγγειλε το χαρμόσυνο γεγονός ότι θα γεννήσει τον υιόν του Θεού.

Ο άρτος λοιπόν που αναφέρεται σε πολλά κείμενα είναι ο πνευματικός άρτος και όχι το ψωμί. Ο άρτος των χριστιανικών παραδόσεων είναι ο ίδιος ο Χριστός και μας οδήγεί «εις ζωήν αιώνιον» αν καταφέρουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Θεοτόκου.

«Εγώ ειμί ο άρτος ο εκ του ουρανού καταβάς» είπε ο ίδιος ο Ιησούς. Αυτός ο άρτος είναι η τροφή της ψυχής την οποία έχει περισσότερη ανάγκη από οποιοδήποτε υλικό αγαθό. Αυτό συμβολικά αναφέρεται στην φράση της προσευχής «Τον άρτον ημών των επιούσιον». Με τον άρτον της ζωής λοιπόν ετράφη η Μητέρα του Θεού στο Ναό πριν λάβει το χαρμόσυνο άγγελμα. «Επουρανίω τραφείσα Παρθένε άρτω πιστώς  εν τω Ναώ Κυρίου». Με αυτό το πνευματικό άρτο μπορεί ο κάθε άνθρωπος να χορτάσει πνευματικά.

Σήμερα γιορτάζει και η Παναγία η Μαχαιριώτισα στην Κύπρο, η Παναγία η Εικοσιφοίνισσα στην Ανατ. Μακεδονία και πολλές άλλες εκκλησίες με διάφορα θεοτοκονύμια!

ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Στην εικονογράφηση του γεγονότος των Εισοδίων της Θεοτόκου, βλέπουμε, στο κέντρο την Παναγία σαν μικρό τριετές κοράσιον, που όμως έχει όλη την ιερότητα της μέλλουσας Μητέρας του Θεού. Ο ιερέας Ζαχαρίας ο μετέπειτα πατέρας του Προδρόμου, έχει ακουμπήσει ευλαβικά και στοργικά το χέρι του επάνω στην κεφαλή της. Την ευλογεί και την υποδέχεται στα άγια των αγίων, φορώντας ενδύματα λειτουργικά και διακριτικό της ιερωσύνης στην κεφαλή του. Η Παναγία στέκει με ιερή σιγή απέναντί του έχει τα χέρια της σε στάση ευλαβική και συγχρόνως κινητική απέναντί του, που δηλώνει την προθυμία και την χαρά της προσελεύσεώς της στον Ναό του Κυρίου. Αυτό είναι το σχέδιο και το θέλημα του Θεού και η προαιώνια βουλή του για την σωτηρία των ανθρώπων.

Το ίδιο ευλαβικά και με ιερή συγκίνηση εικονίζονται και οι γέροντες γονείς της Ιωακείμ και Άννα. Την παραδίδουν στα χέρια του Ζαχαρία με μια κίνηση πολύ εκφραστική, που δηλώνει την προθυμία τους να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους στο Θεό και να του αφιερώσουν το μονάκριβο παιδί τους, που το απέκτησαν μετά από πολλών χρόνων προσευχή και νηστεία και σε γήρας προχωρημένο. Όμως η αγάπη στο Θεό επισκιάζει τα σπλάχνα της στοργής της ανθρώπινης φύσης. Έχουν στραμμένα τα βλέμματά τους στην παιδίσκη τους Μαρία, προσέχοντάς την με πολύ συγκίνηση.

Πίσω τους βλέπουμε πολλές νεάνιδες, να κρατούν λαμπάδες αναμμένες και να προπέμπουν την Παναγία οδηγώντας την στο Ιερό, όπου έμεινε σαν περιστερά ηγιασμένη και έγινε η λαμπάδα του Θεού, η κατοικία Του, ο ναός Του, το θυσιαστήριο και η λατρεία η ζώσα και καθαρά.

«Ο καθαρώτατος Ναός του Σωτήρος, η πολυτίμητος παστάς και Παρθένος, το ιερόν θησαύρισμα της δόξης του Θεού, σήμερον εισάγεται, εν τω οίκω Κυρίου, την χάριν συνεισάγουσα, την εν Πνεύματι Θείω˙ ην ανυμνούσιν Άγγελοι Θεού˙ Αύτη υπάρχει σκηνή επουράνιος».

Η ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑ
(ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)

Η Καπνικαρέα, το θαυμάσιο αυτό βυζαντινό Ναΐδριο που είναι κτίσμα του 11ου αιώνα, βρίσκεται στο μέσο της οδού Ερμού στην Αθήνα και τιμάται επ’ ονόματι των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Το αρχικό κτίσμα είναι Ναός σταυροειδής μετά τρούλλου, ο οποίος στηρίζεται σε τέσσεροις κίονες με ρωμαϊκά κιονόκρανα. Στην βόρρεια πλευρά του Ναού μεταγενέστερα προσετέθη Παρεκκλήσιο, τιμώμενο επ’ ονόματι της Αγίας Βαρβάρας. Στη δυτική πλευρά του κτίσματος υπάρχει Νάρθηκας, ο οποίος έχει μεταγενέστερη ηλικία από το Παρεκκλήσιο. Από τα τέσσερα ανοίγματα που υπάρχουν δυτικά, τα δύο μεσαία δίλοβα χωρίζονται με κίονες. Στη νότια πλευρά του Νάρθηκα υπάρχει μικρό Πρόστοο που στηρίζεται σε δύο κίονες. Πολλά γλυπτά και επιγραφές έχουν εντοιχισθεί στη δυτική πλευρά του Νάρθηκα και στους τοίχους του Παρεκκλησίου.

Ο Ναός της Παναγίας της Καπνικαρέας είναι χαρακτηριστικό δείγμα κτίσματος σταυρικού τύπου της εποχής του. Η τοιχοποιία του είναι πολύ επιμελημένη, με κανονικές στρώσεις και χρήση άφθονου κονιάματος. Το Πρόστοο που βρίσκεται στη νότια πλευρά, παρουσιάζει μεγάλες αναλογίες, σε σχέση με τις γνωστές της ομάδας των Εκκλησιών της Αργολίδος (Μέρμπακα, Χώνικα, Αγίας Μονής), που χρονολογούνται από τον 12ο αιώνα. Το εσωτερικό του Ναού διακοσμήθηκε με τοιχογραφίες αυστηρού Βυζαντινού τύπου, από τον Φώτιο Κόντογλου.

πηγη: www.madata.gr